Ужо 40 гадоў на базе раённага цэнтра дзіцячай і юнацкай творчасці дзейнічае літаратурнае аб`яднанне «Верасок», удзельнікамі якога з`яўляюцца юныя паэты Ганцаўшчыны.
А бярэ свой пачатак гэтае аб`яднанне ў далёкім 1978 годзе. Першым кіраўніком аб`яднання была Паляшчук Вера Уладзіміраўна, настаўнік беларускай мовы і літаратуры Востраўскай сярэдняй школы, выдатнік народнай адукацыі БССР, заслужаны настаўнік Рэспублікі Беларусь,чалавек, прасякнуты любоўю да сваёй Радзімы, Бацькаўшчыны, якая пісала вершы і аб`яднала вакол сябе прыхільнікаў паэзіі. Дзякуючы Веры Уладзіміраўне Паляшчук літаратурнае аб`яднанне «Верасок» Ганцавіцкага раённага цэнтра дзіцячай і юнацкай творчасці ў 1996 годзе атрымала ганаровае званне «Узорны».
На жаль, Веры Уладзіміраўны ў 2006 годзе не стала, але яе «Верасок» жыве і сёння. Пэўна, няма чалавека, у сэрцы якога хтосьці не пакінуў бы добры след. Мне ў жыцці пашчасціла сустрэцца з Верай Уладзіміраўнай Паляшчук у той далёкі 1986 год на раённым пасяджэнні настаўнікаў беларускай мовы і літаратуры. І з гэтага года мы сустракаліся вельмі часта. Чым уразіла пры першай сустрэчы Вера Уладзіміраўна? А тым, што пасля заканчэння пасяджэння яна адразу склала цудоўны верш пра нашу сустрэчу. Пасля Вера Уладзіміраўна прысвяціла верш нам, сваім калегам, настаўнікам роднай мовы. Радкі якога я помню і зараз:
Даверам Вашым даражу,
Спагадай Вашай і пяшчотай.
Я з гэтым усім даўно жыву,
Дзялюся радасцю і самотай.
Жыццё маё на існаванне
Без Вас падобнае было б.
Нібы агеньчык у тумане,
Я бачу Вашае святло.
Ёсць людзі, пра якіх кажуць: «Таленавіты чалавек». Дык вось пра Веру Уладзіміраўну так сказаць мала. Яна не проста таленавіты чалавек. Гэта настаўнік-прафесіянал, які свой талент і любоў да роднай мовы перадавала сваім вучням і выгадавала не адно пакаленне настаўнікаў роднай мовы і літаратуры. А сваім паэтычным словам Вера Уладзіміраўна захапіла юных паэтаў, стварыўшы ў тым далёкім 1978 годзе літаратурнае аб`яднанне «Верасок», якое жыве і сёння. Таму пратаптанай ёю ў паэзію сцяжынкай ёсць каму ісці і сёння. Насенне, якое яна пасеяла, прарастае.
Дык якая ж яна, Вера Уладзіміраўна Паляшчук?
Настаўнік ад бога, паэтка-рамантык, вершы якой, акрыленыя чысцінёй і мудрасцю, жывуць і будуць жыць у сэрцах яе вучняў і людзей, у якіх Вера Уладзіміраўна пакінула добры след.
\Работа літаратурнага аб`яднання не абмяжоўваецца толькі напісаннем вершаў. Яны ўдзельнічаюць у розных паэтычных конкурсах раённага, абласнога і рэспубліканскага ўзроўняў, сустракаюцца з пісьменнікамі, прымаюць удзел у мерапрыемствах, што ладзяцца ў раёне. Вераскоўцамі сабраны багаты матэрыял аб Веры Уладзіміраўне Паляшчук і жыццёвым і творчым шляху літаратараў Ганцаўшчыны. Акрамя гэтага, удзельнікі літаратурнага аб`яднання «Верасок» двойчы былі героямі Брэсцкай абласной праграмы «Край» з Міколам Пракаповічам.
Штогод вераскоўцы выдаюць зборнік сваіх вершаў, тэматыка якіх разнастайная. Кожны радок вершаў прасякнуты чыстымі пачуццямі. Чытаючы вершы «вераскоўцаў», захапляешся іх мілагучнасцю. Таму што рабяты ўкладваюць у верш часцінку сябе, сваёй душы. Многія вершы вераскоўцаў пакладзены на музыку і гэтыя цудоўныя песні ўжо неаднойчы гучалі на раённых святах і вечарынах. Яны перыядычна друкуюцца ў раённай i абласной газетах, часопісах «Вясёлка» і «Маладосць».
Вераскоўцы, здавалася б, нічым не адрозніваюцца ад іншых школьнікаў, але праз свае вершы яны адлюстроўваюць любоў да малой радзімы.
І зусім не важна, што сярод некалькіх пакаленняў гурткоўцаў няма прафесійных паэтаў. Затое ёсць настаўнікі і проста добрыя людзі, якія любяць сваю радзіму, свой родны дом, сваіх родных і школу. І гэта самае галоўнае.
Валянціна Мурашка,
педагог дадатковай адукацыi ДУА
«Ганцавцкi раённы цэнтр дзiцячай i юнацкай творчасцi».
